Чевлите ги спречуваат стапалата, еден од најбогатите делови на телото со нерви, рецептори, да испраќаат важни сигнали од околината до нашиот мозок, а со тоа го спречува и развојот на мозокот, тврди д-р Кејси Флегал, хиропрактор и член на Меѓународното здружение за хиропрактичка педијатрија.
Бебињата ги користат петте основни сетила допир, вкус, поглед, слух и мирис за да испраќаат повратни информации од нивната околина до нивниот мозок и да ги развиваат нивните нервни патеки. Но, постојат два други сензорни системи за кои ретко се зборува, проприоцептивниот систем и вестибуларниот систем.
Проприоцептивниот ни дава можност да го согледаме движењето и положбата на нашите тела во просторот, додека вестибуларниот систем е одговорен за рамнотежа и координација. Развојот на овие две сетила зависи во голема мерка од сензорниот влез што го добиваме преку босите нозе, особено за време на детството, објаснува Флегал во написот за списанието Natural Child.
Кога се активираат од притисок и движењето, нервните завршетоци во нозете наречени пропроцецептори испраќаат сигнали до мозокот кажувајќи како е ориентирано телото. Информациите добиени од пропотоцепторите „се користат за да се заштити стапалото од повреда, но исто така се користи од страна на мозокот да направи суптилни прилагодувања на вашето одење, за да ги заштити коските и зглобовите и да ја зголеми ефикасноста на вашите движења, oбјаснува д-р Даниел Хауел. Чевлите ги блокираат овие рецептори да ја вршат својата работа и според тоа го спречуваат развојот на силните невролошки патеки и врски.
Д-р Кејси Флегал забележува дека честопати родителите им облекуваат чевли на своите бебиња во моментот кога ќе научат да одат, или дури и пред да започнат да пешачат. Со тоа, тие спречуваат стимулирање на пропиоцепторите, го ограничуваат движењето на нивното дете и ја нарушуваат рамнотежата и координацијата, бидејќи малите мускули и зглобовите во нозете не можат да се прилагодат на променливиот терен.
„Кога на детето му е дозволено да биде босо, неговите тактилни патеки ја чувствуваат површината на земјата, пропроцецепторите реагираат на притисокот, а теренот создава мали нерамнотежи кои создаваат невромускулна сила, просторна ориентација, рамнотежа и координација“, пишува Флегал. Се разбира дека сакаме да ги заштитиме нозете на нашите деца од поостар терен, но Флегал препорачува да им дозволиме да трчаат без чевли на најразлични природни површини, како трева, нечистотија, песок или влажни лисја, што е можно почесто. „Како резултат на тоа, ќе им дозволите одлична платформа за развој на повисоките центри на мозокот одговорни за емоционална контрола, решавање на проблеми, јазик, социјални вештини и самоувереност“, вели Флегал.
