1.400 швајцарски глечери изгубиле повеќе од половина од нивниот вкупен волумен од раните 1930-ти, покажа ново истражување, а истражувачите велат дека повлекувањето на мразот се забрзува во време на растечка загриженост за климатските промени. ЕТХ Цирих, почитуван федерален политехнички универзитет, и швајцарскиот федерален институт за истражување на шуми, снег и пејзажи во понеделникот ги објавија наодите од првата реконструкција на загубата на мраз во Швајцарија во 20 век, делумно заснована на анализа на промените на топографијата на глечерите од 1931 година. Истражувачите процениле дека волуменот на мразот на глечерите се намалил за половина во текот на следните 85 години – до 2016 година. Оттогаш, глечерите изгубиле дополнителни 12%, за само шест години.
„Повлекувањето на глечерите се забрзува. Внимателно набљудување на овој феномен и квантифицирање на неговите историски димензии е важно бидејќи ни овозможува да ги заклучиме одговорите на глечерите на променливата клима“, рече Даниел Фариноти, коавтор на студијата, објавена во научното списание „Криосфера“.
По површина, швајцарските глечери изнесуваат околу половина од вкупните глечери на европските Алпи. Тимовите извлекоа комбинација од долгорочни набљудувања на глечерите. Тоа вклучуваше мерења на терен и фотографии од воздушни и планински врвови – вклучително и 22.000 направени од врвовите меѓу двете светски војни. Со користење на повеќе извори, истражувачите би можеле да ги пополнат празнините. Само неколку од швајцарските глечери биле редовно проучувани во текот на годините.
Истражувањето вклучуваше користење на техники стари со децении за да се овозможи споредување на обликот и положбата на сликите на теренот и употребата на камери и инструменти за мерење на аглите на копнените површини. Тимовите ја споредуваа површинската топографија на глечерите во различни моменти, овозможувајќи пресметки за еволуцијата во волумените на мразот.
Не сите швајцарски глечери го губат мразот со иста брзина, велат истражувачите. Висината, количеството рушевините на глечерите и плошноста на „муцката“ на глечерот – неговиот најнизок дел, кој е најранлив на топење – сето тоа влијае на брзината на повлекување на мразот. Истражувачите, исто така, открија дека два периоди – во 1920-тите и 1980-тите – всушност доживеале спорадичен раст на глечерската маса, но тоа било засенето од поширокиот тренд на опаѓање. Наодите би можеле да имаат широки импликации за долгорочните извори на енергија на Швајцарија, бидејќи хидроенергијата произведува речиси 60% од електричната енергија во земјата, според владините податоци.
